Άρθρο:Ένα τεράστιο μπράβο κι ένα μεγάλο ευχαριστώ

Αυτό το άρθρο ξεκίνησα να το γράφω μετά τη δεύτερη ήττα(με 110-103 στην παράταση)των Grizzlies στο San Antonio.Θα το διαβάζατε όποιο κι αν ήταν το τελικό αποτέλεσμα της σειράς των αγώνων,είτε το Memphis έμενε εκτός ημιτελικών Δύσης,είτε πολύ περισσότερο τώρα που βρίσκεται στο δεύτερο γύρο των Playoffs.Aπλά στην πρώτη περίπτωση θα περιείχε κάποιες μικροαλλαγές που θα το έκαναν ολίγον πιό δραματικό.'Αλλωστε,το λιγότερο που μπορείς να κάνεις γι'αυτή την ΟΜΑΔΑ που πέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία της τον πρώτο γύρο,είναι να της αφιερώσεις λίγες γραμμές για την τεράστια προσπάθεια που έχει καταβάλλει απο την αρχή της σεζόν εώς και σήμερα.

Δεν σας κρύβω,πως μόλις είδα το τρίποντο του Gary Neal να βρίσκει στόχο ένα δευτερόλεπτο(και κάτι δέκατα)πριν το φινάλε,στέλνωντας το ματς στην παράταση(όπου και επικράτησαν οι Spurs),απογοητεύτικα.Όχι διότι κρύβω κάποια αντιπάθεια προς τα ''σπιρούνια'',ίσα ίσα απο τα μεγάλα ονόματα του ΝΒΑ μου είναι απο τις πιό συμπαθείς.Απλά θεώρησα πως το συγκεκριμένο καλάθι ίσως και να έβαζε τέλος σε ένα όνειρο που δε σταματούσε στον πρώτο γύρο των Playoffs.Έδειχνε πως μπορούσε και έπρεπε αν θέλετε να συνεχίσει και παραπέρα.Ίσως έβαζε τέλος σε αυτό το γλυκό ''γολγοθά'' που τράβηξε αυτός ο σύλλογος,ώσπου να βρεθεί εδώ που βρίσκεται τώρα,όπου και διεκδικεί την είσοδο του στο μεγάλο τελικό της Δυτικής περιφέρειας.

Ωστόσο,πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν ότι αν το Phoenix και η Utah δεν πραγματοποιούσαν τη συγκεκριμένη τραγική(ειδικά για τη δεύτερη)σεζόν,οι ''αρκούδες'' θα έβλεπαν οκτάδα με τα...κυάλια.Θα συμφωνήσω εν μέρει μαζί τους,όμως θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τον μαχροχρόνια απων,ηγέτη αυτής της ομάδας,Rudey Gay.Eνός παίκτη που μπορεί οι συμπαίκτες του με την απόδοση τους να κάνανε την απουσία του να φαίνεται μόνο στα χαρτιά,αλλά που σίγουρα θα πρόσθετε περισσότερη ποιότητα,περισσότερη θέληση,θα φόρτωνε με πόντους τα αντίπαλα καλάθια(καθότι είναι απο τους καλύτερους σουτέρ του Memphis,αν όχι ο καλύτερος)και φυσικά θα πρόσθετε περισσότερη εμπειρία.Κάτι που λείπει απο τους Grizzlies,αν και δε φάνηκε στο τόσο μεγάλο βαθμό στα έξι παιχννίδια με το San Antonio.Άλλωστε,μιλάμε για έναν παγκόσμιο πρωταθλητή,που συνέβαλε τα μέγιστα σστην πορεία των Η.Π.Α μέχρι την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Μουντομπάσκετ του περασμένου καλοκαιριού.Σκεφτείτε λιπόν να είχαν στη διάθεση τους και αυτό το πολύτιμο ''εργαλείο''.

Ακόμη όμως και χωρίς αυτόν,σε αντίθεση με ό,τι περιμέναμε να δούμε απο την ''αρμάδα'' του Linel Hollins,αυτή μας διέψευσε στο έπακρον.Μετά τον τραυματισμί του πρώτου ''βιολιού'' της ομάδας,αντί να αποσυντονιστεί χάνοντας τον πιό δυνατό ''κρίκο'' της αλυσίδας της τα τελευταία χρόνια,οι υπόλοιποι ''κρίκοι'' δέθηκαν ακόμη περισσότερο.Η ομοιογένεια και η εξαιρετική συνεργασία,αλλά και η χημεία τους μέσα στο παρκέ ανέβηκε τουλάχιστον ένα επίπεδο.Με τον αναγεννημένο Zach Randolph να μετατρέπεται(με τον Rudy Gay εκτός δράσης)σε ηγέτη του Memphis,oδηγώντας το ως πρώτος σκόρερ(20,1)και ριμπάουντερ(12,2) εκ του ασφαλούς στα Playoffs.Εκεί που της πήρε και πάλι απο το...χεράκι σκοράρωντας κατά μέσο όρο 21,5 πόντους,μαζεύοντας 9,2 ριμπάουντ και μποιράζοντας 3,3 ασίστ σε 37,3 λεπτά που αγωνίστηκε ανά αγώνα.Τον τρομερά βελτιωμένο Mark Gasol,o oποίος έδειξε με την απόδοση του πως το καλοκαίρι έριξε ''τόνους'' ιδρώτα,δουλεύοντας εντατικά πάνω στις αδυναμίες του και ειδικά στο παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι.Όπου πλέον,είναι ένας απο τους πιό δύσκολα αντιμετωπίσιμους παίκτες.Για τον Ισπανό,που όπως πολύ σωστά τόνισε ένας φίλος(απο το chat του blog),''ήρθε στο Memphis και του έμαθε μπάσκετ ο αδερφός του ο Pau.''.O ''εγκέφαλος'' Mike Conley,που απο τα χέρια του περνάει όλο το παιχνίδι των ''αρκούδων'',αλλά και η σωστή τροφοδοσία της frontline.Ο δευτεροετής Sam Young,όπου μετά τη ρούκι χρονιά του δείχνει πιό ώριμος και ικανός να ξεκινάει(όπως και γίνεται)στη βασική πεντάδα,κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του προπονητή του.Ο πέμπτος καλύτερος ''κλέφτης'' του πρωταθλήματος Tony Allen(1,8 κλεψίματα ανά αγώνα),που ήρθε το καλοκαίρι απο τη Βοστώνη,η οποία μάλλον θα το μετάνιωσε που δεν τον έχει πλέον τουλάχιστον στον πάγκο της.Αυτό καθώς ο 29 χρονος γκαρντ έχει βελτιώσει κατα πολύ και το σουτ του,με εξαίρεση το γεγονός πως πετάγεται σαν....διαόλι πολλές φορές μέσα στον αγώνα με σκόπο να κλέψει την μπάλα,κάτι στο οποίο είναι εξαιρετικός όπως προαναφέραμε.

Ωστόσο,τίποτα δε σταματάει στους.... πενταδάτους,με τις βοήθειες που παίρνει απο τον πάγκο να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των αναμετρήσεων της και στον τρόπο παιχνιδιού της.Μάλιστα,δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αυτός χάρισε κάποιες καίριες νίκες,με παίκτες όπως ο Ο.J Mayo,ο Darrell Arthur αλλά και ο Shawne Battier.Με τον πρώτο να θεωρείται το λιγότερο πολυτέλεια για ένα σύλλογο του βεληνεκούς των ''αρκούδων'' να έρχεται απο τον πάγκο.Παρ'όλα αυτά ο τραυματισμός του (περίπου στα μέσα της σεζόν),όπως και τα ''τερτίπια'' του ,είχαν σαν αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του στους πρώτους πέντε.Παραμένει πάντως ένας αξιόλογος και πολλά υποσχόμενος για το μέλλον μπασκετμπολίστας,όπως κι ένας πολύ καλός σουτέρ που προσδίδει τον καλό τσαμπουκά που λείπει από αυτό το σύνολο.Όπως έλειπαν και τα τρίποντα και γι'αυτό το λόγο αποκτήθηκε απο τους Rockets(το Φεβρουάριο)ο Battier.Κίνηση που αποδυκνείεται σωστή,καθώς το χέρι του βοηθάει απο την περιφέρεια.Όσο για τον Darrell Arthur,είναι ίσως ο πιό παθιασμένος και δυναμικός παίκτης αυτής της ομάδας,που γνωρίζει άριστα τη θέση και το ρόλο του όταν πατάει παρκέ και που μαζί με τον Gasol είναι οι δύο που πραγματοποίησαν μεγάλη πρόοδο μετά το καλοκαίρι.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με το ...κάστρο του ''FedExForum'',το οποίο έπεσε μόλις 11 φορές απ'τα συνολικά 41 παιχνίδια-ίδιο η καλύτερο ρεκόρ έδρας απο κάποιες ομάδες που τερμάτισαν πάνω αυτή στη Δύση και απο τις περισσότερες της Ανατολής που μπήκαν στην οκτάδα-είναι οι βασικοί λόγοι που παρακολουθήσαμε και θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε αυτούς τους Grizzlies.Φυσικά δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε και τον προπονητή αυτών,τον Lionel Hollins,ο οποίος στην τρίτη χρονιά του στο Memphis έχτισε μία αρκετά νεανική ομάδα,την έδεσε,πήρε απο όλους τους παίκτες του τον καλύτερο εαυτό τους και τους έμαθε να λειτουργούν κάπως...έτσι ,σαν μία γροθία.Μία ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης που απλά πήρε αυτό που άξιζε.

Δεν έχει σημασία(ηθικά) αν βρεθεί στον τελικό της δυτικής περιφέρειας,απλά είναι μία μεγάλη ευκαιρία για να διαπιστώσουμε όλοι αλλά και οι ίδιοι,ποιό τέλος πάντων είναι το ταβάνι αυτής της ομάδας.Ό,τι είχε να αποδείξει το απέδειξε και με το παραπάνω γι'αυτό και της αξίζει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΡΑΒΟ και ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα μας πρόσφερε φέτος ένα αουτσάιντερ που τελικά μόνο τέτοιο δεν ήταν.

Posted in: Άρθρα-Σχόλια