ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Λίγες μόλις αγωνιστικές πριν το φινάλε της περσινής σεζόν, Rockets, Jazz και Suns διεκδικούσαν με ίσες πιθανότητες την όγδοη και τελευταία θέση που έδινε το εισιτήριο για τα playoff. Oι πρώτοι θα μπορούσαμε να πούμε πως είχαν ένα ελαφρύ προβάδισμά, καθότι υποδεχόντουσαν και τους δύο συν διεκδικητές τους στο Toyota Center του Houston, ενώ παράλληλα είχαν(θεωρητικά πάντα) σαφώς πιο εύκολο πρόγραμμα από Utah και Phoenix. Όλα αυτά βέβαια στα χαρτιά, καθώς οι "ρουκέτες"  στην πορεία αποδείχτηκαν ιδανικοί αυτόχειρες και αφού γνώρισαν την ήττα από τις δύο προαναφερθέντες ομάδες, στη συνέχεια έκαναν ακόμη τέσσερις συνεχόμενες(ρεκόρ 3-7 στα τελευταία 10) και κατάφεραν να μείνουν εκτός playoff.

Η χρονιά σημαδεύτηκε απόλυτα φυσιολογικά ως αποτυχημένη, καθώς ο στόχος εξ αρχής ήταν η είσοδος στην οκτάδα. Στο σύλλογο του Texas ήξεραν πως κάτι έπρεπε να αλλάξουν και τελικά έκαναν πράξη το γνωστό σε όλους μας "ρητό" που λέει ότι "ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει" αλλά...με την αντίθετη έννοια του."Ξήλωσαν" με συνοπτικές διαδικασίες το μεγαλύτερο κομμάτι του κορμού και στην ουσία δημιούργησαν μία νέα ομάδα. Ο Dalembert ανταλλάχθηκε στους Bucks, ο Lowry στους Raptors, oι  Camby και Lee με sign and trade στους Knicks και Celtics αντίστοιχα, ενώ ο Scola "θυσιάστηκε" στο... βωμό του Dwight Howard, ώστε να δημιουργηθεί χώρος στο salary για τον "Superman", ο οποίος με το που άκουσε Rockets το...έβαλε στα πόδια, αφήνοντας τους στα κρύα του λουτρού.

Αν τα βάλουμε κάτω προφανώς και τα "κουκιά" δεν βγαίνουν. Το κενό ενός παίκτη όπως ο Kyle Lowry που θα μπορούσε εύκολα να πάρει το βραβείο του most improved player την περσινή σεζόν, πραγματοποιώντας την παραγωγικότερη χρονιά της καριέρας του, καλύφθηκε από τον διακαή πόθο των "κόκκινων", Jeremy Lin. Ο τελευταίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα μεγάλο ρίσκο, γιατί ναι μεν οι εμφανίσεις του ήταν εξαιρετικές στις περισσότερες εκ των 35 αναμετρήσεων που βρέθηκε στο παρκέ με την φανέλα των Knicks, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δίνεις συμβόλαιο τριών χρόνων με αποδοχές 25,1 εκατομμύρια δολάρια σε ένα παίκτη που έκανε την πρώτη του ούτε καν μισή(καθώς τα ματς ήταν λιγότερα λόγω του lockout)  καλή σεζόν. Όπως επίσης, σε καμία περίπτωση δεν ανταλλάζεις τον καλύτερο περσινό σου παίκτη για(ας μου επιτραπεί η έκφραση) ψίχουλα, όπως ήταν αυτά που πήραν από το Toronto.

Όσον αφορά τον Scola, χρησιμοποίησαν πάνω του τον όρο της αμνηστίας ώστε να ανασάνει το salary cup τους από τα 21 εκ. δολάρια που προέβλεπαν τα εναπομείναντα τρία χρόνια του συμβολαίου του.Γιατί?Μα για να φέρουν στην ομάδα τον καλύτερο(για πολλούς) εν ενεργεία σέντερ του ΝΒΑ και ας μην είχαν ιδέα πως ο συγκεκριμένος ούτε το όνομα τους δεν ήθελε να ακούσει.Τι έκαναν εφόσον έφαγαν την...πατάτα? Πρόσφεραν στον Omer Asik άλλα 25,1 εκ. για τρία χρόνια και άφησαν όλο τον πλανήτη να αναρωτιέται αν πρόκειται για...trolling ή για βλακεία. Και για να το πάμε ακόμα παραπέρα, κάπου ενδιάμεσα άφησαν ελεύθερο και ένα εκ των ανταλλαγμάτων που πήραν από το Milwaukee στα πλαίσια της ανταλλαγής Dalembert, τον Jon Leuer. Ο οποίος μπορεί οι μέσοι όροι του να μην το μαρτυρούν, όμως στην ρούκι σεζόν του στα "ελάφια" έδειξε πως διαθέτει το ταλέντο και αν δουλευτεί σωστά μπορεί να γίνει ένα χρήσιμος ρολίστας. Ωστόσο, όπως φάνηκε στις "ρουκέτες" περίσσευε.

Καταλήγοντας αν κάτσεις και προσπαθήσεις να καταλάβεις για ποιο λόγο και με ποιο σκεπτικό  έγιναν οι συγκεκριμένες κινήσεις, το πιθανότερο είναι να...στραμπουλήξεις τον εγκέφαλο σου.Παρόλα αυτά και αν πάρουμε ως βάση τις αφίξεις που είχαν στο Houston καταλαβαίνουμε ότι το πλάνο των Rockets αφορά το χτίσιμο μίας νέας ομάδας που θα απαρτίζεται από νεαρούς σε ηλικίας παίκτες.Αυτή την στιγμή το ρόστερ τους φτάνει των αριθμό των 20 παικτών, από τους οποίους μετά το πέρας των training camps θα κοπούν οι πέντε, καθώς η 15άδα είναι ο μέγιστος αριθμός που μπορεί να έχει μία ομάδα με την έναρξη της κανονικής περιόδου. Μιλώντας για  την δεδομένη χρονική στιγμή, ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνάει τα 24 χρόνια. Αναμφισβήτητα στις "ρουκέτες" υπάρχει μπόλικο ταλέντο, αλλά μεγάλη έλλειψη εμπειρίας. Παίκτες όπως το Νο 12 του φετινού ντραφτ, Jeremy Lamb,που έκανε πάρα πολύ καλό summer league, ο Motejunas που έρχεται από την Ευρώπη με καθυστέρηση ενός χρόνου κι έπειτα από μια παραγωγικότατη σεζόν με την Πρόκομ,o Parsons που έδειξε πτυχές του πλούσιου ταλέντου του στην καθόλου άσχημη ρούκι χρονιά του, ο Μarcus Morris που θα έχει άλλη μία ευκαιρία να αποδείξει ότι οι "ρουκέτες" δεν πήραν τον χειρότερο από τους δίδυμους, ο Patrick Patterson που πέρυσι ήταν κατά πολύ βελτιωμένος σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού του κ.α έχουν το ταλέντο και όλο το μέλλον μπροστά τους για να το δείξουν.

Ωστόσο για να "made the playoffs" όπως λένε οι Αμερικάνοι, χρειάζεσαι και εμπειρία, πράγμα που αυτή η ομάδα δεν έχει. Μόνο ο Kevin Martin που πλέον είναι ο ηγέτης των Τεξανών και οι νεοαποκτηθέντες Shaun Livingston και Carlos Delfino θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οι μπαρουτοκαπνισμένοι των "κόκκινων" στο ΝΒΑ. Το δίχως άλλο η χρονιά που βρίσκεται προ των πυλών  για τους Rockets χαρακτηρίζεται ως μεταβατική, ως μία χρονιά που ο Kevin McHale θα πρέπει να "χτίσει" και να δέσει μία στην ουσία ολοκαίνουργια ομάδα, ως μια χρονιά που το πιθανότερο σενάριο είναι στο τέλος της να τους βρει και πάλι εκτός playoff ή αν θέλετε ως μία νέα εποχή.

Posted in: Άρθρα-Σχόλια