Kobe Nation...

Προς όλους τους "Love to Hate Kobe",

 Μερικοί από μας γνωρίσαμε το ΝΒΑ, όταν μεσουρανούσε στο άθλημα, αυτός που αργότερα θα ονομαζόταν ο μεγαλύτερος καλαθοσφαιριστής στην ιστορία, αυτός που μπορούσε να πραγματοποιήσει μικρές πτήσεις και να σκοράρει, αυτός που αποχώρησε 2-3 φορες και γύρισε άλλες τόσες στην ενεργό δράση... αυτός που το ego του ήταν τόσο μεγάλο, ώστε να μην μπορεί να παραδεχτεί ότι το κορμί του έχει "τελειώσει" και να παλεύει στα 40 του χρόνια να πρωταγωνιστεί... Και τα κατάφερνε σε μεγάλο βαθμό εδώ που τα λέμε... Αυτός ο τύπος, λοιπόν έφτιαξε τον μύθο του και κατάφερε να μπει στη συνείδηση του κόσμου, ως ο καλύτερος που φόρεσε ποτέ sneakers... Αυτός ο "Air", ναι... γι 'αυτόν λέω, τον Μichael Jordan, είναι αυτός που όλοι αγάπησαν.

 Από δω και κάτω, ας διαβάσουν αυτοί που δεν είχαν poster του MJ στο δωμάτιό τους... Είναι για τους άλλους, τους squares-sharps, που μέσα από τα μάτια και τα γόνατα του Sir Charles, δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν την αποκαθήλωση... 

 Ήταν περίπου 15 χρόνια πριν, το 1996 όταν εμφανίστηκε στα παρκέ ένας αδύνατος νεαρός, που σιγά σιγά άρχισε να απασχολεί όλο και περισσότερο εμάς τους newbies του χώρου, που διακαώς ψάχναμε το αντίπαλο δέος μπροστά στη μόδα της εποχής, που ήθελε όταν "σηκώνεσαι" για σουτ να βγάζεις τη γλώσσα έξω...

 Και μπορεί να τον πήραμε χαμπάρι ξεφυλλίζοντας το NITRO, κατά λάθος... αφού για άλλα πράγματα ψάχναμε, αλλά τελικά η αφάνα του Kobe δεν μπορούσε, παρά να σε γοητεύσει από την πρώτη στιγμή.

Αυτός ο Kobe, που λέτε, είχε αποφασίσει να προκαλέσει τον "μύθο" και να τον ξεπεράσει στο μέλλον. Κι εμείς, αυτοί που δεν αγοράσαμε ποτέ τα "Air Jordan" και προτιμούσαμε τα STRIKE... έτσι για σπάσιμο, μεγαλώσαμε μαζί με τον ιταλο-θρεμμένο, βλέποντάς τον κάθε χρόνο να ανεβαίνει κι ένα σκαλοπάτι πιο πάνω, πλησιάζοντας τον... Jordan. Κι ας μη γελιόμαστε, ακόμα κι αν δεν το παραδεχτεί ποτέ, αυτός ήταν ο στόχος του. Να πιάσει την κορυφή. Και η κορυφή, το ξέρεις κι εσύ Κόμπι, είναι εκεί που την έχει θέσει ο MJ.

 Στο ξεκίνημα της χρονιάς, πίστευα ότι από τον επόμενο χρόνο, θα ψάχνω μόνο ένα δαχτυλίδι, για να δείξουμε σε όλους συνομήλικους και μη, ότι πριν 10-12 χρόνια, όταν εμείς σε λατρεύαμε, κόντρα στη μόδα της εποχής, ήμαστε πιο "μπροστά" από τους άλλους... Έκανα λάθος.

 Το πόσο τέλειο επιθετικό όπλο είναι ο Kobe Bryant δεν τίθεται αμφισβήτησης. Το πόσο μοναδικός, ελκυστικός, αρμονικός και μαγευτικός ο τρόπος που διασύρει τους αντιπάλους, επίσης αναμφισβήτητος. Για μένα είναι ο μεγαλύτερος παίχτης που είδα ποτέ να αγωνίζεται. Και δεν νομίζω να δω κάτι καλύτερο. Μπορεί ο Μιχάλης, να ήταν πιο ολοκληρωμένος, αλλά ο Kobe είναι "something else". Και είναι κάτι διαφορετικό επειδή κατάφερε να προκαλέσει τον μέγιστο.

 Το φετινό σκούπισμα δεν τέλειωσε τη δυναστεία των Lakers. Σκότωσε ίσως, το όνειρο που ζούσαμε για πάνω από μία δεκαετία. Θα μείνει απραγματοποίητο κατά πάσα πιθανότητα, αυτό που πάλεψε ο πιτσιρίκος από τη Φιλαδέλφεια. Οι ευκαιρίες είναι ελάχιστες πλέον

.

 Ακόμα κι έτσι όμως, όσο προλαβαίνετε, απολαύστε τον. Ο Kobe δεν θα παίζει μέχρι τα 40 για να αποδείξει ότι μπορεί να πάρει 6ο και 7ο δαχτυλίδι. Το ego του, και το γράφω στην αγγλική, επειδή είναι πιο σημαντική η έννοια της λέξης, είναι ίσως μεγαλύτερο από του Jordan, αλλά θα το βάλει στην άκρη για να "φύγει" από το basket σαν Mamba...

Το Kobe Nation δεν είναι μόδα, είναι αυτό που έχτισαν όλοι... οι άλλοι, αυτοί με τα Strike...

Φιλικά,

tullamore

Posted in: Άρθρα-Σχόλια