lock it out...

 Από τη μία οι άπληστοι ιδιοκτήτες των ομάδων, που ξοδεύουν τρομακτικά ποσά σε μισθούς και λειτουργικά έξοδα και από την άλλη, οι άπληστοι πρωταγωνιστές του αθλήματος, δίχως τους οποίους δεν θα υπήρχαν έσοδα.
 Στην τελική το lockout θα πλήξει εμάς, τους φίλους του αθλήματος, περισσότερο από τους εμπλεκόμενους. Ας δούμε τη είχε συμβεί πριν 12-13 χρόνια...

 Τον Μάρτιο του 1998, οι ιδιοκτήτες ψήφισαν και αποφάσισαν να ανοίξουν και πάλι οι συζητήσεις για τη συλλογική σύμβαση εργασίας (Collectice Bargaining Agreement-CBA), καθώς διαπίστωσαν ότι τα συμφέροντά τους θίγονται και ότι καταβάλλουν υπέρογκα ποσά σε μισθούς, την ώρα που οι σύλλογοι χάνουν χρήματα.
 Από την πλευρά τους το σωματείο των αθλητών (National Basketball Players Association) ισχυρίστηκαν ορθά, ότι τα κέρδη και η οικονομική ανάπτυξη του ΝΒΑ είναι πρωτοφανής και τα όποια προβλήματα των οργανισμών, δεν έχουν να κάνουν με τους μισθούς των αθλητών.
 Οι συζητήσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο τότε, καθυστερώντας και μικραίνοντας την κανονική περίοδο από 82 σε 50 παιχνίδια και σαφώς ζημία σε εμπορικό επίπεδο.

 Οι διαφωνίες είχαν να κάνουν κατά κύριο λόγο με το οικονομικό σκέλος. Οι "NBA teams' owners"  ζητούσαν να αυξήσουν το 43% που εκείνη στη στιγμή αποκόμιζαν από τα κέρδη (Revenue Sources) σε σχέση με το ποσοστό που αποκόμιζαν οι αθλητές μέσω μισθών, που εκείνη στη στιγμή είχε φτάσει με τρομακτική άνοδο στο 57%. Ζητούσαν να επανεξετασθεί το salary cap και να αναπροσαρμοστεί εκ νέου, να υπάρξει μισθολογική διαβάθμιση στους Rookies, να υπάρξει ο όρος του "restricted free agent", να ανακληθεί η νόμιμη χρήση marijuana από τους παίχτες και να διευρυνθεί η "δύναμη" της διοργανώτριας αρχής όσον αφορά σε ποινές των αθλητών για διάφορα παραπτώματα.
 Σε όλα τα παραπάνω, η ΝBPA διαφωνούσε λίγο η περισσότερο, καθώς προσπαθούσε να εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατό προς όφελος της.

 Μετά από 204 ημέρες και αφού οι συζητήσεις δεν έδειχναν να καταλήγουν σε λύση... με ορατό τον κίνδυνο να χαθεί εξ ολοκλήρου η χρονιά, οι αθλητές έβαλαν νερό στο κρασί τους και συμφώνησαν στους όρους που απαιτούσαν οι ιδιοκτήτες. Αποτέλεσμα... το υψηλό όριο να φτάνει τα 14Μ $, ανάλογα με τα χρόνια παρουσίας στη λίγκα. Δημιουργήθηκε κλίμακα μισθών στους Rookies, ανάλογα με τη θέση που επιλέχθηκαν στο draft. Η "Larry Bird Exception" * παρέμεινε, αλλά μπήκε όριο στις μέγιστες ετήσιες απολαβές, καθώς και ελάχιστος μισθός στα 287,500 $, 15.000 $ παραπάνω από πριν. Αυτές ήταν οι κύριες αλλαγές, σε έναν μηχανισμό πολύπλοκο και με πολλά "παράθυρα" (soft salary cap), που εξασφάλισε τη "βιωσιμότητα", όσο αστείο κι αν ακούγεται του αθλήματος.

Το 2005 ήταν η χρονιά επαναδιαπραγμάτευσης του CBA και οι δυο εμπλεκόμενες πλευρές συμφώνησαν γρήγορα, με μικρές αλλαγές σε σχέση με τον Ιανουάριο του 1999.

Σήμερα... η κατάσταση δείχνει ότι οι ιδιοκτήτες θα οδηγήσουν τους παίχτες σε lock out. Οι πρώτοι επικαλούνται ζημία ύψους 300Μ $ την επόμενη χρονιά με την παρούσα κατάσταση, με μοναδική διαφαινόμενη λύση την μείωση των μισθών κατά 1/4. Την 1η Ιουλίου είναι προγραμματισμένη συνάντηση των δύο πλευρών και το σωματείο των παιχτών έχει ήδη ζητήσει να παρουσιαστούν αποδείξεις για τους ισχυρισμούς της αντίπαλης πλευράς.

Το σίγουρο είναι ότι η νέα σεζόν έχει ήδη επηρεαστεί από την τωρινή κατάσταση. Το φετινό draft μοιάζει "λίγο", thin η αντίστοιχη λέξη, με την οποία το χαρακτηρίζουν τα αμερικανικά media, καθώς o Jared Sullinger, o Perry Jones, o C.J. Leslie  και άλλοι αποφάσισαν να παρατείνουν την παραμονή τους στα πανεπιστήμια, μπροστά στο φόβο του να μείνουν άπραγοι τη νέα χρονιά. "This may be the weakest draft since 2000"... λένε.

Η κατάληξη είναι να ξενερώσει ο κόσμος ανά τον πλανήτη και το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου να χάσει εκτός από έσοδα, και prestige, . Όταν το 2005 συνέβη το lock out στο NHL( χόκεϋ), το άθλημα πήγε χρόνια πίσω, αλλά ανεβαίνει με ραγδαίους ρυθμούς και η κατάσταση έχει έρθει σε ισορροπία 6 χρόνια μετά. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στο NBA, αλλά και στο  NFL( Αμερικάνικο Ποδόσφαιρο), που επίσης απειλείται με lockout. Οι μισθοί έχουν ξεφύγει και τα έσοδα παραμένουν τρομακτικά, αλλά πρέπει να εξασφαλισθούν και οι δυο πλευρές. Όπως και πριν 10 χρόνια περίπου, έτσι και τώρα το κοινό δείχνει να "παίρνει" το μέρος των ιδιοκτητών, κάτι που σημαίνει ότι το γόητρο των αθλητών θα πληγεί, αν δεν συμφωνήσουν ξανά.

 Με μια πιο ψυχρή ματιά είναι αστείο να μαλώνουν δυο πλευρές που απολαμβάνουν εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, εν μέσω οικονομικής ύφεσης... Τι να πει κανείς; Το χρήμα είναι αυτό που κινεί τα νήματα καλώς ή κακώς... Είμαστε άπληστοι και δεν υπάρχει χώρος για συναίσθημα.


*Bird's Exception. Είναι η εξαίρεση σύμφωνα με την οποία μία ομάδα μπορεί να διατηρήσει στις τάξεις της, έναν δικό της παίχτη, του οποίου το συμβόλαιο έχει λήξει, καταβάλλοντας οποιοδήποτε συμβόλαιο στον ίδιο, ξεπερνώντας το salary cap.


Πηγές: Sports Illustrated-May 1998, bleacherreport.com, newsburglar.com

Posted in: Άρθρα-Σχόλια