Basketball is back...

 Ο αθλητισμός στη χώρα δεν θα μπορούσε να μην είναι ένα από τα άμεσα θύματα της οικονομικής κρίσης που βιώνει τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό γιατί οι ομάδες είναι κρατικοδίαιτες στο μεγαλύτερό τους ποσοστό και σαν φυσικό επόμενο της παρακμής των τελευταίων ετών, πλέον τίθεται θέμα βιωσιμότητας. Και μακάρι να ήταν το πρόβλημα μόνο στον αποκαλούμενο επαγγελματικό αθλητισμό, αν και κάτι τέτοιο δεν ισχύει, χωρίς τα συνδικαλιστικά όργανα στον εκάστοτε τομέα να βοηθούν στην ανάπτυξη του. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν αναπτύσσεται ούτε ερασιτεχνικά το κομμάτι αυτό του πολιτισμού. Τώρα θα μου πείτε, γιατί ξεκινάω κάπως έτσι σε ένα blog αφιερωμένο 100% στον μαγικό κόσμο του NBA, όταν στην άλλη άκρη της γης διαφωνούσαν για μερικά δις δολάρια, όπως σωστά έγραψε ο NBAer. 

 Απλά για να τονίσω τη διαφορά αντιμετώπισης των προβλημάτων. Συζητήσεις επί 5 μήνες, συνεχείς διαπραγματεύσεις για τη χρυσή τομή και τελικά θετικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον σε αγωνιστικό κομμάτι, καθώς σώθηκε η χρονιά. Κι αυτό επειδή εκεί φρόντισαν να έχουν οργανωθεί οι παίχτες και να έχουν έναν φορέα που θα τους εκπροσωπεί. Φυσικά και δεν ήταν όλοι σύμφωνοι με τις εξελίξεις και τη στάση του Φίσερ και των εκπροσώπων τους. Βέβαια πέραν κάποιων tweets δεν ακούστηκαν ανοιχτές και "στα ίσια" φωνές αντίδρασης. 

 Κάτι που δεν συνέβη ποτέ σε αντίστοιχη προσπάθεια στην Ελλάδα, που το πρόβλημα δεν ήταν τα χρήματα κυρίως, αλλά η περίθαλψη και η ασφάλιση των χαμηλά αμοιβόμενων αθλητών. Στην Ελλάδα, οι πρωτοκλασάτοι έκλεισαν τα αυτιά τους και γύρισαν πλάτη στο πρόβλημα. Εντάξει, δικαιολογημένα θα μου πείτε, γιατί να βάλουν πλάτη αυτοί για τους υπόλοιπους; Γι' αυτό κι εμείς δεν θα ασχοληθούμε ποτέ με τους "δήθεν" της Α1 και προσωπικά απαξιώνω οτιδήποτε έχει να κάνει με το μπάσκετ στη χώρα. Από τα σούτια που πέφτουν στα παιχνίδια μεταξύ των δύο, μέχρι και τις εκπληκτικές περιγραφές του Βαγγέλη ( ναι τον χοντρό με τα γυαλιά λέω...) και του Χατζηγεωργίου ( που ενώ είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει κατά τη γνώμη μου τα τελευταία 15 χρόνια, κάνει ό,τι μπορεί για να χαρακτηριστεί γραφικός). Την κατάσταση στο μπάσκετ μπορούν να την αλλάξουν οι αθλητές-πρωταγωνιστές. Χωρίς αυτούς χάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Μέχρι όμως να το καταλάβουν, εμείς θα ασχολούμαστε μόνο στοιχηματικά με το κομμάτι της Α1.

 Υπάρχουν και αυτοί, που θα μου πουν ότι το ΝΒΑ είναι μόνο τα playoffs και όλη η χρονιά είναι απλά show και rigged games ίσα ίσα για να έχει θεαματικότητα και έσοδα η λίγκα. Αυτά βέβαια τα ακούτε από κάποιους δημοσιογράφους που ξεφύτρωσαν τον τελευταίο καιρό και ζουν και αναπνέουν για να σιγοντάρουν τα αφεντικά και το προϊόν τους, υποτιμώντας παράλληλα τη νοημοσύνη μας.

 Καταλήγοντας και ζητώντας μια συγνώμη για το μίζερο ξεκίνημα, θέλω να ευχηθώ να είστε ακόμα περισσότεροι κοντά μας και να ζωντανέψει ξανά η περσινή "άρρωστη" παρέα. 

 Καλή χρονιά...

ΥΓ. Σιγά σιγά, θα αρχίσουμε να ενημερώνουμε το blog με τις διάφορες κινήσεις στις ομάδες, μέχρι να αποκτήσουμε μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα ρόστερ και τις δυνατότητες του καθένα φέτος.

@twitter @tullamore21

Posted in: Άρθρα-Σχόλια