We are all guilty...

 Μπορεί το Malibu και η Santa Monica να βρέχονται από τα ίδια νερά με το South Beach, μπορεί το Beverly Hills να απέχει ένα τσιγάρο δρόμο από το Central LA και η Pico Boulevard να σε βγάζει καρφί στο Staples Center, ωστόσο αν συνεχίσεις μέχρι την US Route 101 και στρίψεις αριστερά θα φτάσεις στο Melrose Avenue… εκτός κι αν θέλεις να τσεκάρεις τo πιο πυκνοκατοικημένο κομμάτι της περιοχής, την αναπτυσσόμενη Koreatown.

  Όπως και να ‘χει, το Los Angeles αποτελεί πόλο έλξης για κάθε λογής μυστήριο τουρίστα, που θέλει να βουτήξει στο μπολ και να γίνει ένα με τα υπόλοιπα υλικά της «πολιτισμικής» σαλάτας. Κάποιοι χαρακτηρίζουν την κουλτούρα της δυτικής γωνιάς των ΗΠΑ μηδενική και ανύπαρκτή, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πολυπολιτισμικότητα  που παρατηρείται τους καταρρίπτει, τα ήθη κι έθιμα που κουβαλάνε μαζί τους ζωντανεύοντάς τα στην καθημερινότητα τους, οι διάφοροι Ασιάτες, Ιρλανδοί, ισπανόφωνοι και Ευρωπαίοι αφορίζουν την αρχική αντίληψη.

 Από τον celebrity που έχει ξεχάσει να σκουπίσει τη μύτη του, μέχρι τον τυχοδιώκτη σερβιτόρο που ήρθε να ζήσει το αμερικάνικο όνειρο στην τελευταία πολιτεία που έχει δικαίωμα να το κάνει μέχρι και σήμερα… αλλά μέχρι να τα καταφέρει προσπαθεί να βρίσκεται σε κάθε “in” πολιτιστικό ή showbiz event της περιοχής, όλοι γνωρίζουν τον Kobe Bryant. Κι αυτό γιατί ο Kobe είναι το αστέρι των Lakers, της ομάδας θρύλο της περιοχής, αν όχι και ολόκληρης της επικράτειας. Δεν είναι άγνωστο εξάλλου ότι μια βόλτα από Staples Center κρίνεται επιτακτική, αν θέλεις να είσαι μέσα στα πράγματα.

 Και επειδή το star system παρελαύνει και μεταφέρει λίγη από τη λάμψη του στο καμάρι της πόλης (για τους Λέικερς λέω ναι…), η σχέση δεν θα μπορούσε παρά να είναι αμφίδρομη. Κάπως έτσι λοιπόν κινήθηκε και φέτος η ομάδα του Τζέρι Μπας, ο οποίος από πέρσι έχει δώσει τα ηνία στον Τζίμ. Έφερε στην πόλη τους Νας, Χάουαρντ και σχεδόν ολόκληρο second unit, το οποίο βέβαια δύσκολα να παραμείνει ως έχει στην ομάδα. Η πόλη της ματαιοδοξίας και της εφήμερης χαράς, η πολιτεία των “white Americans”, που ειρωνικά καταφέρνει να βρίσκεται στην πρώτη θέση του diverse index, έχει και πάλι μια ομάδα ικανή να πρωταγωνιστήσει. Είναι όμως έτσι;

 Το Dwightmare προσγειώθηκε στη Lakeland. Ο Kobe στα τελειώματα με δυο θεωρητικά καλά χρόνια, αφού τα γόνατα δείχνουν να αντέχουν και ο Νας στο κύκνειο άσμα του. Η ομάδα δεν έχει draft picks, δεν έχει χώρο στο salary cap και το πιο σημαντικό, έχει στηθεί με γνώμονα το εγγύς μέλλον και την κατάκτηση του πρωταθλήματος την χρονιά που έρχεται. Φέτος! Όχι σε έναν χρόνο, αφού το συμβόλαιο του Howard τελειώνει και η Atlanta περιμένει στη γωνία να χτυπήσει μετά από καιρό δυο καλά ονόματα. Οι ψίθυροι που ακούγονται, μιλάνε ήδη για επαφές της ομάδας με τους superstars των ομάδων του LA.

 Προφανώς, αν θέλουν οι Lakers να κρατήσουν τον Superman θα το κάνουν. Αυτό λέγεται, αυτό αφήνουν να εννοηθεί και αυτό είναι και η δική μου αίσθηση. Το θέμα όμως δεν θα έπρεπε να είναι πόσο μεγάλη ομάδα θα καταφέρουν να φτιάξουν οι Λιμνάνθρωποι φέτος. Προφανώς το ζήτημα είναι ακόμα μεγαλύτερο και ξεφεύγει από τους “purple ‘n gold”. Οι Λέικερς μπορεί να τα καταφέρουν φέτος. Μπορεί να πάνε τρένο ως το τέλος και να φορέσει το 6^ο δαχτυλίδι του ο Bryant. Αλλά στο τέλος της σεζόν η ομάδα θα είναι ερωτηματικό. Η ομάδα θα ψάχνεται για 3^η σερί χρονιά να καλύψει νέες τρύπες και δεν θα έχει να περιμένει τίποτα από το draft. Αυτό όμως δεν απασχολεί κανέναν τη στιγμή που μιλάμε στην πόλη των Αγγέλων.  Έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής, τη νοοτροπία και τον αέρα που φυσάει στη δυτική ακτή.

 Οι Λέικερς πρέπει να πάρουν το πρωτάθλημα. Και έτσι όπως έστρωσαν… αν δεν το καταφέρουν, θα έχουν αποτύχει. O Mitch Kupchak δημιούργησε πρωταθλητές μιας χρήσης, επειδή αυτό του ζητήθηκε από πέρσι ακόμα… Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει;

  Παραφράζοντας τον Bukowski: “ The credits rolled. Then there were Lakefans’ names. We are part of Hollywood, if only for a small moment. We are all guilty.” → «Τώρα που όλα τέλειωσαν, μένουν τα ονόματα μας. Των οπαδών των Λέικερς. Είμαστε κομμάτι του Hollywood, έστω για μια στιγμή. Είμαστε όλοι ένοχοι». Κι έτσι είναι πραγματικά. Ποιος θα τολμήσει να κριτικάρει τη δεδομένη στιγμή την απληστία των Λέικερς; Eνα ερώτημα παραμένει αναπάντητο στην νέα ομάδα του Mike Brown, μέχρι το τζάμπολ στα τέλη του Οκτώβρη:"Can we all get along?"

Καλή τύχη, Kobe

Posted in: Άρθρα-Σχόλια , tullamore