Βulls with guns but no Rose(s)

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν ομάδες που  πριν την έναρξη της regular season(ή και της preseason αν θέλετε) αποτελούν ερωτηματικό σχετικά με την πορεία που θα έχουν στο πρωτάθλημα. Αυτό το ερωτηματικό εμφανίζεται από τις κινήσεις του κάθε συλλόγου στην offseason, σχετικά με τις προσθήκες στις οποίες προχώρησε, τους παίκτες που δεν ανανέωσε, μείνανε ελεύθεροι ή δεν "μάτσαρε" την προσφορά για χάρη τους ή τέλος πάντων που δεν κατάφερε με κάποιο τρόπο να τους διατηρήσει στο ρόστερ του, τις δυνατότητες του κάθε  προπονητή κ.α. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ανατολική περιφέρεια όπου αν κάποιος έκανε την ερώτηση "Ποιά ομάδα πιστεύετε πως αποτελεί ερωτηματικό σχετικά με την απόδοση και τις δυνατότητες που θα έχει τη σεζόν 2012-2013" η πρώτη που θα ερχόταν στο μυαλό του καθενός θα ήταν οι Brooklyn Nets. Νέα πόλη, νέο γήπεδο, πολλοί νέοι παίκτες, δε θέλει και πολύ για να τους επιλέξεις ως ένα από τα ερωτηματικά.

Τι γίνετε όμως όταν υπάρχει και μία ομάδα στην πολιτεία του Illinois που θα αναγκαστεί να παίξει το μεγαλύτερο μέρος της κανονικής περιόδου δίχως τον super star της(ή τον franschise player αν θέλετε); Oι Bulls λοιπόν ξεκινάνε την προετοιμασία τους ξέροντας πως ο Derrick Rose δεν θα πατήσει(επίσημα) παρκέ πριν το Φεβρουάριο. Οι αισιόδοξες προβλέψεις κάνουν λόγο για επιστροφή πριν το All Star Game του Houston, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 17 Φεβρουαρίου.Ωστόσο, οι εκτιμήσεις του ιατρικού επιτελείου των "ταύρων" αναφέρουν πως η αποθεραπεία του θα μπορούσε να τραβήξει μέχρι και 12 μήνες.Πρακτικά αυτό σημαίνει πως θα έχανε όλη την regular, αλλά και μέρος των playoff, σε περίπτωση που  το Chicago κέρδιζε μία θέση στην οκτάδα. Χρειάζεται κι άλλος λόγος για να πάρει την... πρωτιά από τους Nets;

Παρόλα αυτά, αν ρίξουμε μία ματιά στις περσινές αναμετρήσεις των "κόκκινων" όπου ο Rose ήταν απών, θα δούμε πως η απουσία του δεν έγινε ιδιαίτερα αισθητή. Ο leader των Bulls δεν έδωσε το παρών σε 27 παιχνίδια  την χρονιά που μας πέρασε.Σε αυτά, το ρεκόρ της ομάδας του Tom Thibodeau(o οποίος ανανέωσε και επίσημα χθες) ήταν 18-9. Μέσα στις εννέα ήττες υπήρχαν δύσκολοι αγώνες όπως αυτοί σε Memphis,Miami,Boston, Oklahoma, όπου ακόμη και με τον τρεις φορές All Star στη σύνθεση σου δε γνωρίζεις αν θα τα κέρδιζες, ενώ όλες οι υπόλοιπες ήταν εντός έδρας και αφορούσαν τα ματς με Houston,Washington,Portland,Denver και New Jersey. Παράλληλα, σε πολλές από τις αναμετρήσεις που επικράτησαν(ή ακόμα και σε άλλες που χάσανε) δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως η απόδοση και το παιχνίδι των "ταύρων" δεν είχε χτυπητές διαφορές με αυτά που ο Rose ήταν παρών.

Προφανώς και δεν εννοώ πως  το Chicago δεν τον έχει ανάγκη, μόνο ένας βλάκας θα μπορούσε να  ισχυριστεί κάτι τέτοιο.Απλά, αυτό που αξίζει να τονιστεί και οι περισσότεροι από εσάς που παρακολουθήσατε ματς των Bulls την περασμένη χρονιά γνωρίζετε ήδη,είναι πως η δουλειά που κάνει ο Thibodeau δεν είναι δουλεμένη 100% γύρω από τον καλύτερο του παίκτη. Δημιούργησε μία ΟΜΑΔΑ με όλη την σημασία της λέξης, η οποία απέδιδε(για την περσινή σεζόν μιλάμε πάντα) το ίδιο καλά και ήξερε πως να παίρνει τα παιχνίδια ακόμα και χωρίς τον super star της. Με άψογη αμυντική λειτουργία, ρολίστες που γνώριζαν άριστα πως να φέρουν εις πέρας τις...αποστολές που τους έδινε ο προπονητής τους, τον Luol Deng να αναλαμβάνει σε πολλούς αγώνες να ηγηθεί (εκμεταλλευόμενος την απουσία Rose) και να το καταφέρνει, αλλά και πολλούς...εφήμερους "ήρωες" όπως οι Watson και John Lucas III(βλέπε παιχνίδι με τους Heat) που με την απόδοση τους θα λέγαμε πως έκριναν αναμετρήσεις υπέρ της ομάδας τους.

Εδώ όμως είναι το σημείο που θα πρέπει να  περάσουμε από τον Dr. Jeekyll στον Mr. Hyde, καθώς όταν έφτασε η ώρα των playoff φάνηκε ξεκάθαρα πως οι Bulls  χωρίς τον ηγέτη τους δεν είχαν απάντηση κόντρα στους νεανικούς και πολύ ταλαντούχους Sixers.Κέρδισαν αρχικά το πρώτο παιχνίδι της σειράς, με τον Rose να κάνει "παπάδες" πριν αποχωρήσει υποβασταζόμενος στο τελευταίο λεπτό, έπειτα από την φαεινή ιδέα του προπονητή του να τον αφήσει μέσα μέχρι το φινάλε του ματς, ενώ αυτό είχε κριθεί. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν τρεις ήττες στη σειρά αν και πάλεψαν τουλάχιστον τις δύο από αυτές, με το "σπάσιμο" της έδρας(στο δεύτερο αγώνα) να παίζει εν τέλει καθοριστικό ρόλο για την πρόκριση. Δεν βγήκε τυχαία η φράση πως "τα μεγάλα ματς είναι για τους μεγάλους παίκτες" και το Chicago το πρώτο δεκαήμερο του Μαϊού δεν  είχε έναν τέτοιο στη σύνθεση του και δεν είχε και κανέναν άλλον που να μπορούσε να "κουβαλήσει" την ομάδα για τουλάχιστον έναν γύρο ακόμα.Και ναι, όταν μιλάμε για postseason ακόμη και μία σειρά με τους Sixers που τερμάτισαν όγδοοι περιλαμβάνει μεγάλα ματς.

Για να περάσουμε στο φέτος και να βάλουμε και μία τελεία.O Τhibodeau γνωρίζει πως τα 27 ματς δίχως τον καλύτερο του παίκτη ήταν ελάχιστα μπροστά σε αυτά που θα λείψει φέτος. Η ομάδα του σε καμία περίπτωση δεν αποδυναμώθηκε, καθώς μπορεί να αποχώρησαν πολλοί και καλοί ρολίστες όπως οι Korver,Watson,Brewer,Asik και Lucas όμως στη θέση τους ήρθαν παίκτες εξίσου αξιόλογοι και με μεγάλη εμπειρία όπως οι Hinrich, Robinson, Belinelli,Radmanovic,Mohammed αλλά και ένας πολλά υποσχόμενος για το μέλλον rookie όπως ο αδερφός του Jeff Teague,Μarquis. Το μόνο μείον που βρίσκω σε όλο αυτό είναι πως έχει αλλάξει σχεδόν όλος ο πάγκος των Bulls,ενώ η ομάδα ήταν 100% δεμένη και δουλεμένη πάνω σε ένα συγκεκριμένο πλάνο και η χημεία που είχαν αναπτύξει οι παίκτες μεταξύ τους ήταν καθ'όλη την διάρκεια της περσινής σεζόν εμφανέστατη.

Τώρα, αν δούμε μία ομάδα σφιχτή και πειθαρχημένη αμυντικά, με σαφές πλάνο επιθετικά και ανάλογη με λίγα λόγια της περσινής στα παιχνίδια που δεν βρέθηκε στο παρκέ ο Rose, τότε δεν πιστεύω πως οι "ταύροι" θα αντιμετωπίσουν προβλήματα σχετικά με ένα καλό πλασάρισμα στην οκτάδα.Σε διαφορετική περίπτωση, είναι ορατό ακόμη και το ενδεχόμενο να μείνουν εκτός playoff, ειδικά κιόλας αν επαληθευτεί το απευκταίο σενάριο του ιατρικού επιτελείου των "ταύρων" με τον Rose να χάνει σχεδόν όλη την regular.Το σίγουρο είναι πως "όπλα" υπάρχουν αλλά...τριαντάφυλλα;

Posted in: Άρθρα-Σχόλια